W ostatnim czasie bardzo dużym zainteresowaniem cieszy się terapia miofunkcjonalna. Jest to świetne rozwiązanie dla osób, które chrapią i cierpią na bezdechy. Należy pamiętać, że w regulacji przepływu powietrza przez drogi oddechowe podczas snu kluczową rolę pełni oddychanie przez nos.
Czym jest terapia miofunkcjonalna?
Głównym czynnikiem, który wpływa na częstotliwość występowania bezdechów, jest niekorzystny wpływ oddychania przez usta na drożność dróg oddechowych. Leczenie polega na wykonywaniu ćwiczeń logopedycznych, które aktywizują mięśnie twarzy. Chodzi przede wszystkim o to, żeby wypracować odpowiednią koordynację funkcji aparatu mięśniowo-szkieletowego. Celem leczenia jest oczywiście przywrócenie właściwego oddychania przez nos w trakcie snu i w ciągu dnia. Terapia miofunkcjonalna jest świetną alternatywą dla klasycznych metod leczenia zaburzeń oddychania. Badania potwierdzają, że terapia pomaga zmniejszyć wskaźnik bezdechu o 60% u dzieci i 50% u osób dorosłych. Nawyk prawidłowej pracy mięśni języka i twarzy można wykształcić dzięki ćwiczeniom logopedycznym. Najważniejsze, żeby zlikwidować przeszkody w swobodnym przepływie powietrza przez drogi oddechowe. Nawrót zaburzeń oddychania podczas snu może być skutkiem braku leczenia z wykorzystaniem terapii miofunkcjonalnej. Z pomocy terapeuty specjalizującego się w zaburzeniach miofunkcjonalnych powinni skorzystać dorośli po przebytym leczeniu zabiegowym chrapania i bezdechów. W ten sposób można skutecznie zapobiec nawrotowi zaburzeń oddychania podczas snu. Gwarancją skuteczności i trwałości efektów operacji jest wsparcie leczenia operacyjnego ćwiczeniami logopedycznymi. Warto podkreślić, że zaburzenia miofunkcjonalne to wszystkie nieprawidłowości w pozycji spoczynkowej języka. Głównym objawem jest utrzymywanie uchylonych ust, co można często zauważyć nie tylko u dzieci, ale również u osób dorosłych.
Zalety terapii miofunkcjonalnej
Należy pamiętać, że zaburzenia miofunkcjonalne mają niekorzystny wpływ na proces oddychania, ustawienie zębów oraz postawę ciała. Język musi pozostać aktywny podczas spożywania pokarmów w prawidłowych warunkach. Gdy nic nie jesz i nie mówisz, to język powinien znajdować się w swojej spoczynkowej pozycji. Warto dodać, że zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej często obserwuje się u dzieci z zaburzeniami miofunkcjonalnymi. Mogą wystąpić także problemy z motywacją, koncentracją oraz koordynacją ruchową. Na początku wykonuje się ćwiczenia warg oraz języka. Do dalszych ćwiczeń zasysania i połykania można przejść dopiero, gdy uzyska się właściwe napięcie oraz ruchomość. Żeby działanie na organizm było bardziej kompleksowe to wprowadza się także ćwiczenia całego ciała. Automatyzacją powinna zakończyć się cała terapia. Jest to wprowadzenie nowych umiejętności do codziennego życia. Terapia miofunkcjonalna sprawdzi się też dobrze u osób po operacji usunięcia migdałka, żeby nauczyć się oddychać przez nos. Po dokładnym przeczytaniu tego artykułu powinieneś już wiedzieć, czym jest terapia miofunkcjonalna i jakie ma dokładnie zalety.
